සස්මිට පෙර දි‍න රැයෙහි නින්ද ආවේ බොහෝ වේලාවක් ගත වු පසුවය. ඒ කෙසේ වෙතත් ඇය පාන්දර 5.30 සිටම ඇහැරි උන්නාය. උදැසන 6 වන විට මුහුණ සොදාගත් අය නිදි ඇදුම පිටින්ම කුස්සිය වෙතට පිය මැන්නා. ඒ වන විටත් තිලකම්මා උයන්නට ලැස්ති වි පොල් ගාමින් උන්නා.උදැසනම කුස්සිය වෙත පිය මනින සස්මි දුටු ඇය,
"මොකද චුටි බේබි මේ කවදාවත් නැතුව අද උදෙන්ම කුස්සිය පැත්තට අවිත්"
"අනේ නැ තිලකම්මේ මට නින්ද යන්නේ නැ. ඊයේ රෑ ඉදන්ම එහෙමයි. මම ඒකයි මේ පැත්තට ආවේ"
"ඒ මොකො බේබි අසනිපයක්වත්ද??"
"එහෙම දෙයක් නැ. හිත ටිකක් අවුලෙන් ඒකයි"
"අනේ මගේ පැටියෝ ඒ මොකද ඒ???"
තිලකාගේ බෙල්ල බදාගත් ඇය තිලකා තුරුල් වි,
"තිලකම්මා මම දෙයක් කියන්නද???? ඒත් හැබැයි ඒක අහලා මට හිනාවෙන්න එපා."
"අනේ මම එහෙම කරනවද මගේ චුටි බේබිට.... කියන්නකෝ බලන්න මොකක්ද කියලා".
" ති..........ල......ක....ම්.........මේ..............".
" මොකෝ මේ තෙපර බාන්නේ කියන්කෝ ඉතින් තෙපර නොබා"
" දුලන අයියා මගෙන් යාළු වෙන්න ඇහුවා.."
යැයි කියමින් ඇය ලැජ්ජාවෙන් මුණ බිමට හරව ගත්තා.
"අපෝ මේ ඒකද ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරෙන්නේ???. මගේ බේබිට හොදට ගැලපෙනවනේ දුලන මහත්තයා. ඒ හින්දා ඉතින් බේබිගේ කැමැත්තක් කියන්න."
නමුදු තිලකාගේ දෙනෙත් මත යාන්තමට කදුළු බිදුවක සේයාවක් පැතුරුණා.ඒ බවක් නොපෙනෙ ලෙස සගවා ගත් ඇය,
" චුටි බේබි, අද ගාලු යනවා කියලා කිව්වා නේද??? "
" ඔව් තිලකම්මේ දුලන අයියා එනවා කිව්වා 8 වෙද්දි, ඔන්න එයාටත් කෑම එක්ක කැම හදන්න කිවේ..".
"ආ ! ඒක තමයි මේ චුටි බේබි කුස්සියට ආවේ.. මම ඒත් කල්පනා කළා මොකෝ මේ අද කවදාවත් නැතුව මේ පැත්තේ කියලා"
" අනේ එමෙ නැ......................................."
"හා .. හා මම හදන්නම්කෝ කැම, බේබි ගිහින් ලැස්ති වෙන්නකෝ..."
නාන කාමරය වෙත අදුන ඇය පැයක් පමණ ඒ තුළට වි උන්නා.
නාගෙන තෙත කොණ්ඩය පිට දිගේ දමාගෙන කෙටි තුවායත් පටලවාගෙන ඇය එයින් එළියට එන විට දුටු දෙයින් ඇය තිගැස්සුනා.
"දු........ල..........න.................. අ...........යි.........................යා............. ඔයා........................"
යැයි කියමින් ඇය කෑ ගැසුවා
දුලන සස්මිගේ ඇද මත වාඩි ඇ එන දෙස බලාගෙන උන්නා
" මොකද මේ කැ ගහන්නේ මාව දැකලා නැද්ද මිට කලින් "
යැයි දුලන ඇදෙන් නැගිට ඇ වෙතට එමින් පැවසුවා.
ඒ සැණින් ඇය නැවත නාන කාමරය තුළට වැදි දොර වසා ගත්තා.
"අයියා ඔයා යන්න මම ලැස්ති වෙලා පහළට එන්නම්."
" අපෝ මොකද ඔච්චර ලැජ්ජා වෙන්නේ මමනේ මේ "
" ඒකට කමක් නැ ඔයා යන්න මම ලැස්ති වෙලා එන්නම්. අනික කොල්ලෙක් ඔහොම එනවද කෙල්ලන්ගේ කාමරවලට සද්ද නැතුව"
" මගේ කෙල්ලගේ කාමරේට එන්න මට මොකටද පර්මිෂන්..."
"නැ මම යන්නේ නැ බලමුකෝ එන්නේ නැති හැටි".
"තාම වුනේ නැ නේ ඒ හින්දා දැන් යන්නකෝ. නැත්නම් මම ගළු යන්න එන්නේ නැ".
"අපෝ මෙයාගේ ගණන්.. හරි මම යන්නම් පහළට. එනවකෝ මම අල්ල ගන්නම්".
" හරි අනේ දැන් යන්නකෝ................."
දුලන පහළට ගිය පසු ඇය ලැස්ති වි පහළට ආවා. ඇ එනවිටත් දුලන කැම ගනිමින් සිටියා.
" හරි ෂොක් අමුත්තා , ගෙදර අයිතිකාරි එන්නත් කලින් එයා කනවා. " යැයි කියමින් ඇයත් වාඩි වි කැම බෙදා ගන්නට වුනා.
" මම මොකටද කවුරුවත් එනකන් කන්න ඉන්නේ. මේ මගේ මාමාගේ ගේ නේද තිලකම්මමේ."
එවිට තිලකා සිනාසෙමින් කුස්සිය වෙතට අදුනා.
" මේ ඔය කැවා ඇති යන ගමන් මගින් මොනා හරි කාලා යමු " කියමින් සස්මි කැම මේසයෙන් නැගිට්ටා.
"ඔය කඩවලින් කන්න සල්ලි මා ගාව නැ. "
කියමින් දුලන මුණ නොක්කාඩු කරගෙන මේසයෙන් නැගිට්ටා. කෑම කාමරයේ කවුරුත් නොවු නිසා ඇය දුලන ළගට ගොස් ,
" අනේ ඇයි මේ??? මම ඔයාට කාමරෙන් යන්න කිව්වේ මට ලැජ්ජ හිතුන හින්දනේ..."
කියමින් කකුලේ ඇගිලි තුඩු වලින් එසවුන ඇය දුලනගේ කම්මුල වෙත හාදුවක් දුන්නා.
"හරි හරි අපි දැන් යමු නැත්නම් යද්දි දවල් වෙයි , "
කියමින් කියමින් දුලන ගෙයින් එළියට බැස්සා.
" තිලකම්මා අපි යනවා.... " යැයි කියමින්ම ඇය දුව ගෙන ගොස් කාරයට නැගුනා.
ටික දුරක් යනතෙක්ම දුලන කිසිත් දෙඩුවේ නැ.
ඒ නිහඩ බව ඉවසා ගත නොහැකිවම සස්මි,
" අනේ අයියා කථා කරන්කෝ.. "
යැයි කිප විටක්ම ඇවටිලි කළ මුත් ඔහු කථා කලේ නැ.
මදක් වේලාවක් ගතවනතුරුත් සස්මිගේ කිසි සද්දයක් නොමැති වු බැවින් දුලන,
"දෝණි මොකෝ සද්දයක් නැත්තේ මගේ මැණිකේ "
යැයි කියමින් ඇ දෙස බලන විට, සස්මි දෙනෙත් වල කදුළු කැට පුරවන් අහක බලාගෙන උන්නා
.
